AŞKIM ÇOBAN YILDIZI (baskısı yok)
“Onu seviyor musun?”
Aylin bakışlarını annesinden uzaklaştırdı. “Evet” diye fısıldadı. “Evet. Seviyorum…”
Fısıltısı küçük balkondan yukarı doğru yükseldi. Tek tük sokak lambalarının aydınlatmaya çalıştığı karanlığın içinden sıyrılıp sanki bir bilgenin binlerce yıl dağılmadan bir arada duracak sihirli mesajı gibi, Çoban Yıldızı’na kadar ulaştı. Çoban Yıldızı rüzgâr almış köz gibi, bu fısıltıyla kısa bir an daha güçlü parladı…

ONU SEVİYORUM
Çok utangaçtım. (Hâlâ öyleyim aslında ama biraz gizlemeyi öğrendim!) Utangaçlığım nedeniyle “Seni seviyorum” diyemediğim için hep “Onu seviyorum” demek zorunda kaldım. Yani hep başkalarına söyledim onu sevdiğimi… Bu kitapta da çok küçük yaşlarda yaşanmış (tabii ki aslında yaşanamamış) aşkların öyküleri var. “Hepsi gerçek mi?” diye soruyor çocuklar (özellikle altıncı sınıfların ilgisini çok çeken bir kitap) okullarda. “Eh…” diyorum. “Bazıları gerçek…”